Let me introduce you

Wat hebben deze vier alumni gemeen?

Alle vier studeerden ze aan BUas (of NHTV) en waren dus ooit een nul (sorry, zo heet dat nou eenmaal als je nog in jaar 0 zit). Alle vier waren ze als ouderejaars actief in de introcommissies van hun opleiding. Alle vier werken ze nu als docent en/of studiecoach bij Built Environment en Logistics op de campus van BUas in Breda. En alle vier draaien ze – met even veel plezier als vroeger – de intro’s voor de nieuwe studenten!

Laten we eens beginnen met ILSE. Geen oud-student van Built Environment en ook niet van Logistics. Ilse studeerde Vrijetijdsmanagement aan NHTV en weet met 15 jaar ervaring in de evenementenbranche heel goed hoe zij een (sportief) event als dé intro moet organiseren.     
‘Ik was 16 toen mij moeder mij afzette bij NHTV voor de intro. Toen ik mijn fiets van de auto stond te sjorren, hoorde ik één van de ouderejaars tegen mijn moeder zeggen: geen zorgen, wij zullen goed voor uw dochter zorgen! Ik voelde mij meteen thuis en dat gevoel wil ik onze nieuwe studenten nu ook meegeven. Mijn eigen intro heb ik als overweldigend ervaren, zóveel vreemde mensen op een luchtbedje in die belachelijk grote tent. Ik was 16 en duidelijk niks gewend, maar het is wél iets om bij stil te staan als je zelf zoiets organiseert.’

Dat was in 1992. Op de fiets naar een feesttent in België.

Hoe ging dat bij TIM? Stapte jij in 2014, toen je Mobiliteit ging studeren in Breda, ook op de fiets?
‘Jazeker! Die fietstocht met volle bepakking herinner ik mij nog heel goed. In mijn beleving was het zo’n 60 kilometer naar de Roerdomp in Middelbeers, ik vond ’t in ieder geval een heel eind. Toen we aankwamen, werden we meteen uit elkaar gehaald, mijn vrienden en ik. Ik weet nog dat ik dat helemaal niet leuk vond, maar het wérkt wel, want op zo’n manier word je gelinkt aan mensen die je anders nooit zou ontmoeten. Dus ja, heel eerlijk, die tactiek passen we ook nu nog toe.’

‘Het levert de studenten ook echt wat op,’ weet Frank. ‘In mijn introtijd is een vriendengroep ontstaan die nog steeds heel hecht is. In die paar dagen leer je de mensen kennen die je de rest van je studietijd iedere keer weer tegenkomt, ook studenten van andere opleidingen, en docenten natuurlijk. Die mix maakt je studietijd extra bijzonder. Dus daar letten we goed op als we de groepen samenstellen. Het is belangrijk, zoals Ilse al zei, dat studenten zich snel thuis voelen, de intro legt de basis.’ 

FRANK ging in 2015 Ruimtelijke ordening en planologie studeren aan NHTV. Een opleiding die toen tijdelijk in het G-gebouw huisde (de G van gemeente, het gebouw stond naast het stadskantoor van Breda). Daar studeerde toen ook ARNA. Zij begon in 2012 aan de opleiding Logistiek en Economie. Welke ervaring uit haar eigen intro neemt zij mee in de organisatie van de introweek nu?

‘Ik ging op kamers in Breda en vond het super spannend om in een hele nieuwe wereld te stappen die ik niet kende. Ik was blij met de intro, het is fijn om alvast wat mensen te leren kennen vóórdat je voor het eerst de collegezaal binnenstapt. Door de kleinschaligheid en gemoedelijkheid van de intro voelde het meteen goed. Ik denk dat dit een belangrijke basis is om je thuis te voelen op een nieuwe school, dus daar werk ik graag aan mee.’ 

Misschien lijkt het een eeuwigheid geleden, die intro’s. Maar de nieuwe lichting docenten in de introcommissie van Built Environment en Logistics is zelf nog niet eens zo heel lang geleden afgestudeerd. Wat maakte dat jullie zo snel weer terugkwamen op het honk? En heb je daardoor (misschien) iets gemist in het werkveld? Op welk stukje zou je nog wel wat meer ervaring willen opdoen?
‘Laat ik dan maar beginnen,’ lacht Frank, ‘want ik was het snelste terug. Na mijn bachelor heb ik nog een pre-master Sociologie en een master Grootstedelijke vraagstukken gedaan aan Erasmus University. Tijdens die master was ik al begonnen bij BUas, waar ik één dag in de week studenten begeleidde in hun eerstejaarsproject. Ik kom uit een onderwijsfamilie, dus het zit in de genen. Ik heb misschien wat minder ervaring in het werkveld, maar wel heel veel als student. Ik begon ooit met mbo en heb veel stages gedaan. Ik denk dat ik studenten en hun struggles wel snap. Als ik moet kiezen waar ik nog wel eens zou willen werken, dan kies ik voor een woningbouwcorporatie, dat heeft raakvlakken met sociologie, ruimtelijke ordening én bouwkunde. Waarschijnlijk niét bij een adviesbureau, daar ben ik te weinig commercieel voor.’

‘Daar heb ik nou juist wél gewerkt,’ zegt Tim, ‘bij een super leuk bedrijf in Utrecht. Eigenlijk wilde ik luchtverkeersleider worden, maar dat is op de nipper niet gelukt en daar ben ik nu heel blij om. Mijn familie heeft ook wat met onderwijs en ik riep altijd heel hard: ik word geen docent! Mislukt dus, en dat heb ik te danken aan een vriend uit de introcommissie die mij een vacature doorstuurde, studiecoach bij BUas. Vanaf dag 1 stond ik voor de klas!’

En heb jij het gevoel dat je iets mist uit het werkveld, Tim?
‘Het salaris!’ grapt Frank. 
‘Dat was inderdaad goed, maar ik was nog erg jong toen ik bij dat adviesbureau begon – 21 was ik – moest ik tegen iemand die al 30 jaar werkt gaan vertellen hoe het moet! Die ervaring neem ik nu mee in mijn lessen. Het gaat niet alleen om vakkennis, maar vooral om hoe je met mensen omgaat en hoe je dingen onderbouwt. Wat dat betreft hoeven onze studenten niets te vrezen. Wat ik in het onderwijs vooral heel veel fijn vind, is dat je direct een stukje waardering krijgt. Na een uitleg van twee minuten voel je al dat studenten je dankbaar zijn.’

En Arna, hoe ging het bij jou?
‘Na m’n studie twijfelde ik: ga ik een master doen of reizen? Het avontuur won! Nieuw-Zeeland stond al lang op m’n lijstje, maar als student had ik daar natuurlijk geen budget voor. Dus bleef ik nog een half jaar bij de NHTV hangen, werkte aan projecten met het werkveld en spaarde flink. Toen ben ik gaan backpacken. In een klein half jaar bezocht ik Nieuw-Zeeland, Singapore, Cambodja en Vietnam. Na mijn reis rolde ik de logistiek in: eerst bij een beautyproductiebedrijf, daarna in de zorglogistiek bij Zimmer Biomet. Ik begon als rayoncoördinator en later heb ik optimalisatieprojecten in ziekenhuizen gedaan. Een toffe baan, maar door reorganisaties werd het werk steeds commerciëler – dat paste niet bij mij.’

En hoe kwam je weer terug op ’t honk?
‘Toen ik een gastcollege gaf bij BUas, tipte Ilse me over een vacature als studiebegeleider. Nooit gedacht dat ik zo snel na m’n afstuderen (in 2016) al in het onderwijs zou belanden, maar ik dacht: waarom niet? Vooral de sociale kant sprak mij aan. Studenten kunnen helpen en daar waardering voor krijgen, is voor mij heel betekenisvol. Inmiddels ben ik ook een beetje in de evenementenlogistiek gerold – super interessant! Daar wil ik nog wel meer werkervaring in opdoen.’

En Ilse, ervaring genoeg in het veld, je hebt 15 jaar sportieve events voor bedrijven georganiseerd. Ben je zelf een beetje sportief?
‘Ik vind van wel, maar thuis zijn de meningen hierover verdeeld, mijn man heeft de sportacademie gedaan’ (lacht) ‘maar een teamplayer ben ik zeker!’

Van events naar logistiek. Hoe ging dat?
‘Ik was op zoek naar een nieuwe baan in de evenementenwereld en kwam op de website van NHTV terecht. Daar zag ik een vacature voor studiebegeleider bij de logistieke opleidingen. Ik solliciteerde bij Leo Kemps, dat was in 2007. Als academiedirecteur wist hij precies welk type persoonlijkheid hij nog miste in zijn team en dat was ik! Dank Leo, ik had helemaal geen ervaring met onderwijs, maar was wel heel handig met Excel en ICT dingen. Binnen een week stond ik voor de klas.’

En je meldde je meteen aan voor de introcommissie?
‘Zo’n beetje wel, ik zit er al heel lang bij. En ik ben heel blij met de nieuwe lichting docenten die nu helpt om de intro iedere keer weer tot een succes te maken. We weten uit ervaring hoe belangrijk het is. En ze snappen hoe het werkt, ze hebben als ouderejaars al meegedraaid. En met de nieuwe mensen komen er ook nieuwe ideeën. We draaien niet alleen meer een programma op de Roerdomp, we doen nu ook meer op de campus en in Breda, zo leren de studenten hun studentenstad ook meteen kennen. Die nieuwe invulling brengt ook weer nieuwe uitdagingen met zich mee, ook om het financieel iedere keer weer rond te krijgen. Dus als ik nu toch een podium heb… wil je als afgestudeerde de nieuwe generatie studenten goed in het zadel helpen? Een paar extra sponsors kunnen we altijd gebruiken!’